Bu maketi yaptığımda yanılmıyor isem sene 1984 ve ben 11 yaşımdaydım. Modeli nasıl yaptığımı açıklamadan önce bu model ile ilgili olan hikayemi kısaca anlatmak istiyorum. Şu an oturduğumuz evin hemen karşı binasında o zamanlar OKAN NAKLİYAT firması vardı. Firmanın bize bakan penceresinde yukarıda duran kamyonun ufak metaldan modeli yer alıyordu. Ara ara gidip ona bakıyor ve her zaman yaptığım gibi büyük boylarda resimlerini çiziyordum. Nedendir bilmem ama kamyonlara olan merakım çok daha küçük yaşlarda başladı. Okulda ve evde sürekli kamyon resimleri çiziyordum. Hatta bir ara hatırlıyorum çizdiğim bu resimleri karşı penceredeki firma sahiplerine gösteriyordum. Onlar da benim kamyonlara olan merakımı fark ettiklerinden bir gün o pencerede seyrettiğim model kamyonu bana hediye ettiler. Bu benim için tarif edilemez bir mutluluk olmuştu. Artık pencereden seyretmeme gerek kalmamış çünkü benim olmuştu. Yine birgün firma sahibi olan Reha Bey beni firmalarının Merter’deki kamyon garajına götürdü. Orada şimdiye dek hiç görmediğim bir sürü gerçek TIR vardı. Dayanamayıp bir tanesinin içerisine oturdum ve aşağıdaki fotoğrafı çektirdim.

Bu ne tesadüftür ki bana hediye edilen oyuncak TIR ile içerisine oturduğum TIR birbirinin aynısı idi.
Sanırım bu durum bir çocuğun o yaşlarda hayal edebileceği en güzel olaydı. Resimlerini çizdiğim, hayran olduğum modeller tam karşımda duruyordu.

Bu resimden ne kadar sonra oldu tam hatırlamıyorum ama çok fazla bir süre geçmemişti ki bir gün tek başıma Osmanbey’de gezinirken o zamanlar en büyük kitabevi olan Sanders Kitabevi’nin vitrininde durup içerideki treni izlemeye koyuldum. Tren dediğim ufak birşey değil. Hatırladığım kadarı ile dükkanı bir uçtan diğerine dolaşan ve oldukça uzun rayları olan bir trendi. Ben treni izlerken bir ara gözüm arkadaki raflara ilişti. Hayal meyal bir maket kutusu gördüğümü hatırlıyorum. İçeri girip yakından baktığımda yine bana hediye edilip içerisine bizzat binip oturduğum kamyonun maketi duruyordu. Maket duruyordu ama alacak param yoktu. Daha dün gibi o anı hatırlıyorum. Annem ile babam bir iş nedeni ile şehir dışındaydılar ve sonradan öğrendiğim kadarı ile okula verilmek üzere okul taksidini evdeki aynanın önüne bırakmışlardı. Ben nerden bileyim onun okul taksidi olduğunu? . Maketi görmenin verdiği heyecan ile hemen içerisinden onu almaya yetecek kadar parayı cebime koyup yeniden mağazanın yolunu tuttum. Şimdi bana onca yolu gidip gelin deseniz gitmem ama o zaman içimdeki çocukluk ile bunu nasıl yaptım az da olsa anlayabiliyorum.
Modeli mağazadan alıp yeniden eve dönüş yoluna koyuldum. Akşam ağbim modeli görüp nasıl aldığımı sorunca detaylar ortaya çıktı. Bilmeden okul taksidini harçamıştım ve bu pek hoş karşılanmamıştı. Hemen maketi alıp geri götürmem ve parayı geri almam talimatı geldi. Düşünebiliyormusunuz aynı gün hem maketi almaktan dolayı mutluluk duyayım hem de geri götürmem gerektiği için üzüntü……
O gün 3. Sefer Mecidiyeköy’den Osmanbey’e koştura koştura elimde maketle gittim. Ne yazık ki durumu izah etmeme rağmen mağaza yetkilisi maketi geri almadı. Ben bu duruma sevinmiştim açıkçası. En azından geri almadılar deyip makete yeniden sahip olmuştum. Neyseki maket te bende kaldı okul taksidi sorunu da bir şekilde çözüldü.
Çok fazla maket yapma tecrübem olmamasına rağmen o yaşımda böylesi zor bir maketi bana göre başarılı sayılabilecek bir şekilde yaptım. Dekalleri sorunsuzca yapıştırdım. Boya deneyimim olmadığından maketi boyamayıp kutudan çıktığı gibi yapıştırıp bitirdim. Kimi ince ve dikkat gerektiren parçaları maalesef acemiliğim sonucu kırdım. Yine kendi bulduğum bir takım yöntemler ile tamir edip düzelttim. Bende böylesi değişik anısı bulunan TIR maketimi aradan geçen bunca seneye rağmen en iyi şekilde koruyup sakladım. Şu an yaptığım maketler ile o zaman yaptığımı karşılaştırma imkanım olduğu gibi acemilik dönemime ait bir modeli saklayıp sahip olduğum için ayrıca mutluluk duyuyorum.

O zamanlar bir kamyon maketini alıp bu kadar heyecan ve mutluluk duymuşken, yıllar sonra ise teknolojinin nimetlerini sonuna kadar kullanıp yurt dışında ne kadar sahip olmak istediğim kamyon maketi varsa birer ikişer alıp koleksiyonuma kattım. Onlara her baktığımda ilk maketi aldığım gün ve yaşadığım o heyecan aklıma gelir. 1 maketten 100 lerce maketlik bir koleksiyona… İnsanın şu an çocuk olası geliyor ama bu pek mümkün değil.  Belkide bu maketlerin hiçbirisini açıp yapmayacağım ama en azından bildiğim birşey var ki küçükken hayalini kurduğum tüm maketler bende ve güvende